De enkeling!

Een begin, het eerste, de oorsprong, het fundament van het bestaan. De oorspronkelijke, ongedeelde eenheid, die het begin symboliseert. Onze enkeling!

De verlichting is groot. Hoewel we de gedachte vasthielden en hoopten op onze drie-eenheid voelden we ons meer dan broos. De angst dat we niet zouden worden verenigd met onze drie-eenheid of een daarvan maakten ons gespannen. Hoe we ook droomden, verlangden en vurig hoopten, we realiseerden ons dat die kans bestaat. Iets na twaalf kregen we dan eindelijk het verlossende antwoord. Onze drie-eenheid is een enkeling geworden. Een daarvan is dus samengesmolten met het geen van mijn 'Moffel'. Dit is het begin van onze embryo, onze enkeling die zich nu moet bewijzen. Ik geloof in onze enkeling. Het verdient een kans, het verlangen en de hoop..

Hoe positief ik ook klink en zeker ook ben, het voelt ergens ook als een teleurstelling. Wetende dat er niks in de vriezer zal kunnen worden geplaatst. Dat er telkens iets misgaat als het samen moet smelten. Als je, je hoop dan vestigt op het nieuwe traject ICSI en het blijkt dat de cijfers alleen maar slechter zijn dan is het toch ergens bitter. Hoewel ik wil stiltaan bij het hier en nu, vliegen mijn gedachtes alle kanten op. De volgende keer zal de laatste keer zijn. Hoe mooi zou het zijn om er twee terug te laten plaatsen. Dubbele kansen en wie weet dubbel geluk. Dat zit er voor ons misschien niet in. Voor nu laat ik het los..Omdat ik wil blijven geloven in onze enkeling. De hoop dat dit onze laatste behandeling is. Al mijn gedachtes alleen voor onze enkeling. Dat is wat het verdiend

Mijn lieve enkeling,

Jij geeft het tempo aan, jij bent de leider, de dirigent. We geloven in je. De aankomende uren zal jij je moeten bewijzen. Maar is het niet zo dat een enkeling in het bezit is van moed? Dat je snel handelt en intelligent bent. Wat een prachtige eigenschappen. Het begin is zwaar en vooral voor jou, mijn enkeling. Nauwlettend word je in de gaten gehouden en moet je het helemaal alleen doen, buiten mijn lichaam. Weet dat ik je nu al bij mij draag, in mijn hart. Dat mijn gedachtes bij jou zijn. Wij zijn verlicht, blij en dankbaar voor jou en met jou. Ik beloof je dat wanneer wij vrijdag samen worden verenigd ik je met alle liefde zal dragen. Al mijn zorgen gaan uit naar jou. Om zo waar ik je kan helpen. Mijn lichaam, jouw huisje is klaar voor jouw komst. Wij zijn klaar voor jouw komst. Wat er ook gebeurd, hoe het ook zal lopen, ik zal genieten van jou. Beloof mij alleen een ding; blijf bij mij lieveling. Laat mij jouw mama zijn!

Liefs mama?

*********************************

Vrijdag om kwart voor twee zullen we weten hoe sterk onze enkeling is maar het meest waar we naar verlangen is dat het veilig in mijn buik zal worden geplaatst. Om zich te mogen nestelen. De plek waar onze enkeling thuishoort en wat ons voor even compleet zal laten voelen. Zoals het hoort te zijn.